สัปดาห์ที่ 33 ของการทำงานช่อง 7 สี

จันทร์ ที่ 14 - อาทิตย์ ที่ 20 มิถุนายน 53
สัปดาห์ที่มีสิ่งรบกวนใจ และเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้น

สัปดาห์นี้เขียนบทรายการ "เพื่อนเกษตร" เองทุกวัน
เขียนเสร็จก็ส่งให้พี่เอ้ ตรวจอีกรอบ
ทุกเช้าต้องอัพเดทข่าวเกษตร
และคิดว่าจะนำเสนอเรื่องอะไรดี

บางทีคิดออก แต่เรียบเรียงออกมาเป็นคำพูด
และเขียนออกมาให้คนฟังเข้าใจ...
มันยากพอสมควรเลยครับ

บางวันคิดแล้วคิดอีก กว่าจะออกมาได้ประโยคนึง
อีกหน่อยอาจจะชิน เขียนเองโดยไม่ต้องคิดมากขนาดนี้ก็ได้
ขอบคุณพี่เอ้ครับ ที่ทำให้การทำงานในแต่ละวัน รู้สึกคุ้มค่าขึ้นมาหน่อย

ไม่งั้นคงนั่งว่าง แล้วก็นั่งง่วง

จันทร์ - อังคาร ไม่ได้ออกไปไหน
ตอนเย็นอัดรายการเพื่อนเกษตรเหมือนเดิม
พี่นิบ่นว่าบทยาวมาก จำไม่ได้
แฮ่ะ ๆ ไม่กล้าบอกว่า
เราเขียนเอง ขอโทษครับพีนิ

การเขียนบทเอง ทำให้เราจำบทได้ และเข้าใจ
สามารถพูดได้เองโดยไม่ต้องดูบท
แต่อาจจะยาวไปหน่อย ถ้าพี่นิรู้ว่าเราเขียนเองจะว่าอะไรเราบ้างไหมนะ?

วันพุธ อ่านข่าวเที่ยง
สัปดาห์นี้อ่านคู่กับจอย
ใส่เสื้อกั๊กอ่านข่าวคู่กัน
ก็โอเคดีครับ บางคนบอกว่าดี บางคนบอกใส่แล้วตลก
ก็ไม่รู้จะว่ายังไง คงแล้วแต่ว่าคอสตูมจะจัดอะไรให้

ข่าวเที่ยงช่วงนี้สั้นมาก แทบจะไม่มีข่าวอ่าน
มีแต่โยนสกู๊ป ได้อ่านจริง ๆ ก็แค่ข่าวหรือสองข่าว
จึงไม่เหนื่อยอะไร

วันศุกร์เข้างานสามทุ่มเพราะอ่านข่าวดึก
แต่ไปทำสกู๊ป "สีสันก่อนนอน" กับจอย จีรนันท์
ที่ องค์การพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แห่งชาติ
อยู่คลอง 5 รังสิต ปทุมธานี
เพิ่งเคยมาเป็นครั้งแรก ถ้าเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ ได้มาทัศนศึกษาแบบนี้
คงตื่นเต้นดีไม่น้อย
คราวนี้มาทำเรื่องภาวะโลกร้อน
จัดทำเป็น 10 จุด แต่ละจุดก็น่าสนใจดี

ทำสกู๊ปวันนี้เป็นรายการสไตล์พาเที่ยวพาชม
ไม่ซีเรียส ออกจะบ้า ๆ บอ ๆ
ไปกับช่างภาพ พี่ปุ๊กกี้ ผู้ช่วยฯ พี่แต้
คนเดิมที่เคยไปด้วยกันตอน ร้านข้าวแกง 10 บาท
ที่ทำให้จดจำคน ๆ นี้ไปตลอดชีวิต
วันนี้พี่เค้าพูดย้อนไปถึงตอนนั้นนิดนึง
แต่เราก็ทำเฉย มีการพูดว่า ใครได้ไปกับเค้าจะรู้ว่าหนาวเป็นไง
อืมมมมมมมม ครับพี่ รู้แต่ว่า
คราวนี้ผมไม่ยอมใครแล้วหล่ะครับ
โดยเฉพาะให้คนมาข่ม

ดูก้าวร้าวแฮะเรา
แต่โลกแห่งความเป็นจริง มีคนแบบนี้บนโลกใบนี้เยอะแยะไป
ที่คิดว่าการได้ข่มคนอื่น ไม่ว่าจะด้วยคำพูด การกระทำ สายตา
หรืออะไรก็แล้ว คิดว่าตัวเองเหนือกว่าคนโดนข่ม
เค้าไม่รู้สึกตัวหรอก จนกว่าจะโดนอะไรซะบ้าง

พี่อาจเคยข่มผมได้ แต่คราวนี้ผมไม่ยอมว้อยยยยยย

แต่เหตุการณ์ในวันนี้ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
อาจเป็นเพราะมากับไอ้จอย พี่เค้าเลยไม่อะไรมาก
เคยถามน้องปูน น้องเกดว่า ไปกับพี่เค้าเป็นยังไง
น้องก็บอกว่าพี่เค้านิสัยดี เทคแคร์ดีมาก
ก็ดีไปครับ ... ยังไงก็ ต่างคนต่างอยู่
และต่างทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดก็แล้วกัน

เจ็บแค้นไปก็เปล่าประโยชน์
มีแต่เราที่ร้อนใจ อโหสิครับ อโหสิ

ตอนเย็นอัดรายการเพื่อนเกษตรต่อ
กว่าจะได้กลับห้องก็เกือบทุ่ม คืนนี้อ่านข่าวดึกต่ออีก
ไหน ๆ ก็จะไม่ได้นอนพักแล้ว ไปซื้อของใช้เข้าห้องซะเลย

เคยนั่งคิด ๆ ดู
หมดเงินไปกับของกินเยอะมาก
ไหนจะอาหารเสริมที่ซื้อมาบำรุงร่างกายอีก
ทั้งนม วิตามินซี ทั้งแบรนด์ซุปไก่สกัด แบรนด์เม็ด
ทั้งเปปทีน ทั้งผลไม้ อื่น ๆ อีกจิปาถะ

ตอนนี้เลยไม่รู้ว่า สุขภาพทุกวันนี้
ดีเพราะวิตามินเสริม หรืออาหารที่กินเข้าไป
สงสัยนักโภชนาการคงต้องมาแนะนำผมแล้วหล่ะครับ
กินทุกอย่างที่ขวางหน้า ฟิตเนสไม่ได้เข้า
อาศัยยกเวทที่ห้อง กับวิดพื้นทุกคืน
แต่พุงที่เริ่มป่องทำยังไงก็ลดไม่ได้
ใครเห็นอาจจะคิดว่าเอาลูกฟุตบอลมาซ่อนไว้ 555

คืนนี้อ่านข่าวมีแค่เบรกเดียว
ข่าวมี 4 ข่าว สบายยยยยย
จำหัวข่าวได้หมดแล้ว งานนี้จะไม่ให้มีข้อผิดพลาดเป็นอันขาด
ข่าวสุดท้ายเป็นข่าวกีฬา ชื่อนักกีฬาอ่านยากได้อีก
กลัวออกเสียงไม่ถูก เลยไปให้พี่ ๆ ที่โต๊ะกีฬาอ่านให้ฟัง
ขอบคุณมาก ๆ ครับ

คืนนี้อ่านข่าวเวลา 00.25 น.
00.10 น.ไปนั่งรออ่าน ให้พี่ ๆ เค้าจับเฟรมกล้อง
ปรับแสงให้หน้าตาเราดูดีขึ้นมาหน่อย

00.20 น. วันวานยังหวานอยู่ใกล้จบแล้ว
(คิดในใจ 4 ข่าว วันนี้รับรองจะไม่ให้ผิดเลย)

00.25 อ้าวววว วันวานยังหวานอยู่จบแล้ว
แต่เป็นเอ็มวี คนไทยรักกัน (จำชื่อเพลงไม่ได้) ขึ้นมาแทน

00.28 พี่วิวัฒน์ เปิดประตูเข้ามาพร้อมบทข่าวปึกนึง
แล้วบอกมาว่า 4 ข่าวนี้ไม่ต้องอ่านนะ อ่านปึกนี้แทน

หา.......

งานเข้าแล้วไหมหล่ะครับ มีเวลาเตรียมตัวไม่ถึงสองนาที
กับข่าวปึกนึง มานับได้ทีหลัง มีทั้งหมด 19 ข่าว

จบเอ็มวี ... ไตเติ้ลรายการ "คอข่าว" ขึ้น
(จำหัวข่าวแรกยังไมได้เลย เนื้อข่าวไม่ได้อ่านซักข่าว ตาย ๆๆๆๆ)

5 4 3 2 คิว ... กล้อง 4 แพนมาที่เรา
เสียงในหูบอกว่า "สวัสดีว่าเป็นรายการคอข่าวนะ"

สติ ๆๆๆๆๆๆ เตือนตัวเองตลอด
ห้ามรน นิ่งเข้าไว้ หัวข่าวจำไม่ได้ไม่เป็นไร
คืนนี้เป็นอีกคืนที่เจออะไรที่ไม่คาดคิด
ถ้าคืนนี้จะมีอ่านผิดบ้าง โดยเฉพาะข่าวที่มีคำว่า ระบบ ดิจิตอล
อ่านลิ้นพันกันมาก จนต้องขออภัย
ก็คงต้องขออภัยคุณผู้ชมอีกรอบ
เนื้อข่าวเพิ่งจะได้อ่านตอนนั้นจริง ๆ อาจมีผิดบ้าง
แต่ก็ทำเต็มที่ รอบหน้าจะทำให้ดีกว่านี้อีกครับ

ขอบคุณคำว่า "สติ สมาธิ" ที่คอยเตือนตัวเองทุกขณะ
มีคอมเม้นท์บอกว่ายังดูตื่น ๆ กล้อง
อืมมมม ไม่รู้สิครับ รู้แต่ว่า อ่านข่าวจบแล้ว
หัวข่าวต่อไปผมยังไม่รู้เลยว่าเรื่องอะไร
มีเวลาเพียงไม่เกินสามวิ ที่จะเหลือบไปดูว่าหัวข่าวต่อไปคืออะไร
เพราะอ่านจบกล้องจะตัดมาที่เราทันที

ประสบการณ์คราวนี้ ทำให้รู้ว่า ...
น้ำอุ่นที่ใส่แก้วลงไป เปรียบดังน้ำจากสวรรค์ครับ
ได้จิบอึกนึง ทำให้พลังในตัวกลับมาได้มากโข

คืนนี้ถึงจะอ่านผิดบ้าง แต่ก็มีความสุข
เพราะสุดท้ายเหตุการณ์ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี

วันเสาร์นอนทั้งวัน นอนดึกแล้วสิวมักจะขึ้น
แล้วก็ไม่รู้เป็นอะไร ขึ้นที่เดิมเสมอ ๆ
วัยรุ่นกับสิวนี่คู่กันจริง ๆ 555+++

วันอาทิตย์ไปจตุจักร
ไปซื้อไส้กรอง กับไรน้ำมาให้ปลา
เลยถามคนขายปลาว่า อาการที่มีเม็ดขาว ๆ ในตู้ปลาคืออะไร
ถามเสร็จสรรพได้ความว่า มันคือไข่ปลาครับ
นี่ผม เอาไข่ปลาไปทิ้งหมดเลยเหรอเนี่ย
บาปได้อีก ...
ใครจะไปรู้หล่ะครับว่านี่คือไข่ปลาทอง
มิน่าหล่ะ ... พุงมันถึงกลมดิ๊กขนาดนี้

วันนี้กลับมาที่ห้องมีไข่หลายสิบใบนอนอยู่ก้นตู้ปลา
คราวนี้จะรอดูวิวัฒนาการของมัน
ว่าแต่... ต้องทำยังไงไข่ถึงจะฟักออกมาได้
ปล่อยไว้ก้นตู้แบบนี้ปลาทองก็กินไข่ตัวเองหมดดิ่ครับ
ขอเวลาไปเข้าเน็ตดูวิธีการฟักไข่ปลาดีกว่า

พรุ่งนี้ทำงานตามปกติ

การได้อยู่เฉย ๆ และทำอะไรที่อยากทำ
ทำให้จิตใจรู้สึกดีขึ้น
บางอย่างที่รบกวนจิตใจ
ถ้าไม่อยู่ใกล้ คงจะดีที่สุด
อาจจะดูเหมือนหนีปัญหา แต่ถ้ายิ่งอยู่กับปัญหา
และแก้ไม่ตกซักที...
ชีวิตก็ไม่มีความสุขอยู่เรื่อย ๆ

ปล่อยให้สิ่งเหล่านั้นผ่านไป ผ่านไป แล้วก็ผ่านไป
คนเราถ้าไม่มองตัวเองในกระจก และนึกย้อนถึงวันเก่า ๆ
ก็ไม่มองเห็นถึงข้อผิดพลาดของตัวเองหรอก

มนุษย์มักคิดว่า...ความคิดของตัวเองถูกเสมอ
มนุษย์มักคิดว่า...ความคิดของคนอื่นผิดเสมอ
มนุษย์มักคิดว่า...คนที่คิดต่างกับตน ผิดเสมอ
มนุษย์มักคิดว่า...คนที่เห็นด้วยกับตน ถูกเสมอ

นี่แหละครับมนุษย์ สิ่งทีทำร้ายคนมากที่สุดก็คือความคิด
ถ้าไม่มองไปไกล ๆ แล้วจะเห็นเหรอว่าข้างหน้า มีดอกไม้ให้เราชื่นชมอยู่อีกหลายดอก
มากกว่าดอกหญ้า ที่เรามองเห็น และคิดว่ามันสวยงามที่สุด เมื่ออยู่ตรงหน้า

ไม่ชอบอะไรก็ไม่อยู่กับสิ่งนั้น
นั่นแหละนิสัยผม

เมื่อรู้สึกดีแล้ว ... ผมจะกลับไปสู้ไหม่
นี่แหละตัวผม
อย่างน้อย กลับมานั่งทบทวน แล้วรวมพลังไปสู้ใหม่
ก็ดีกว่า ต่อสู้ตอนนั้นแล้วพ่ายแพ้อย่างยับเยิน

ขอบคุณหลาย ๆ ท่านนะครับที่ลงทะเบียนเป็นผู้ติดตามอ่าน Blog ของผม
บางทีก็อาจจะไร้สาระ เข้ารกเช้าพงไปซะเยอะ
ถือว่าอ่านเรื่องที่ทำให้คลายเครียด หรือบางทีอาจเครียดกว่าเดิม

ขอบคุณ คุณทศพรรษ ที่ยังติดตามมาตั้งแต่ Blog เดิมนะครับ
เนื่องจาก Blog นั้นลืมรหัสไปแล้ว

ขอบคุณน้องเอฟ คุณ rachen คุณ sarun และคนที่เข้ามาอ่านอีกหลาย ๆ คน
ที่ไม่ได้แสดงตัว ถึงไม่เข้ามาคอมเม้นท์ แต่เข้ามาอ่านก็รู้สึกดีแล้วหล่ะครับ

พรุ่งนี้วันจันทร์ วันมังสวิติ สู้ต่อไปครับ ชัยอนันต์