สัปดาห์ที่ 39 ของการทำงานช่อง 7 สี

จันทร์ ที่ 26 กรกฎาคม - อาทิตย์ ที่ 1 สิงหาคม 53
สัปดาห์นอยด์ ๆ ...

แป้บเดียว ตามทันเกษตรก็ออกอากาศไปได้ 15 วันแล้ว
มีการเปลี่ยนแปลง ปรับเปลี่ยนรูปแบบหลายอย่าง
ลองทำแบบนั้น ทำแบบนี้ มีทั้งเวิร์คและไม่เวิร์ค
ทุกอย่างต้องมีการลองผิดลองถูกทั้งนั้นนะครับ

คนเรามักจะเลือกทำหลายอย่าง
จนกว่าจะได้สิ่งที่เรียกว่าความพอใจ
แต่ความพอใจของคนเรา ไม่เคยสิ้นสุด
ตราบใดที่ทำดีแล้ว ก็ต้องทำให้ดีกว่าเดิมยิ่งขึ้นไปอีก

หมดเดือนกรกฎาคม เข้าสู่เดือนสิงหาคม
วันแม่ก็อีกไม่กี่วันจะถึง

ปีที่ผ่านมา...ได้เจอหน้าแม่ครั้งเดียว
แต่แม่ได้เจอหน้าเรา อาทิตย์ละไม่ต่ำกว่า 5 วัน
(ผ่านหน้าจอ ทีวี 55+++)
ไปนั่งอ่าน blog ของเดิมที่เคยเขียนเรื่องวันแม่ไว้
อ่านไปยิ้มไป เลยเอามาลงที่ blog นี้อีกรอบ

---------------------------
เดือนสิงหาคม...
เป็นเดือนที่มีความสำคัญกับเราหลาย ๆ อย่าง
มีสิ่งที่ทำให้ต้องจดจำและระลึกอยู่เสมอ ๆ ในเดือนนี้

ทั้งความทรงจำที่แสนเจ็บปวด เศร้าใจและทรมาน
ทั้งความทรงจำที่มีแต่ความสุข หัวใจพองโต และยิ้มบนมุมปากทุกครั้งที่นึกถึง
หรือวันเกิดของใครหลาย ๆ คนในเดือนนี้
แปลก..แต่ก็คิดว่านี่อาจเป็นเรื่องของพรหมลิขิต

เดือนสิงหาคม...
เราคิดถึงแม่
อยากกอดแม่จัง
จำได้ว่า ทุกปีของวันแม่ ตอนเช้าตรู่แม่จะโทรหาก่อนทุกครั้ง
งัวเงียมารับโทรศัพท์ เพราะเป็นวันหยุด เสียงใส ๆ ของแม่จะถามว่า
"ตื่นนอนหรือยัง ทานข้าวเช้าหรือยัง
วันนี้วันแม่นะ แม่รักลูกมาก โชคดีนะลูก"
เป็นเรื่องที่แปลกไหมหล่ะ
วันแม่แต่แม่โทรมาบอกรักลูกก่อนทุกที และเป็นอย่างนี้ทุกปี
ไม่แม้กระทั่งพ่อเองก็เถอะ วันพ่อ พ่อก็โทรมาบอกรักก่อนทุกครั้ง
อืม...ครอบครัวนี้อาจดูแปลก ๆ แต่ก็ทำให้เรายิ้มได้ทุกครั้งไปที่นึกถึง

แม่เป็นคนที่อารมณ์ดีและสร้างเสียงหัวเราะได้ตลอดเวลา
เอกลักษณ์ที่โดดเด่นที่สุดของแม่ คงหนีไม่พ้นเสียงหัวเราะที่ดังสุด ๆ
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน คอยฟังเสียงหัวเราะของแม่เถอะ ตามหาตัวได้ง่ายที่สุด

แม่เป็นคนเก่งที่สุดในสายตาเรา
เป็นทั้ง อสม. ประธานกลุ่มแม่บ้าน เป็น อบต.
แม่จบแค่ ป.4 แต่อ่านออกเขียนได้
จดหมายที่แม่เขียนติดต่อกันตั้งแต่เรียนปี 1 จนจบปี 4
ทุกวันนี้ยังเก็บไว้อยู่เหมือนเดิม
หยิบขึ้นมาอ่านทีไร รู้สึกได้ถึงความห่วงใย และความรักที่แม่มอบให้
จนถึงวันนี้ แม่(โดนบังคับ)เรียนจบ ม. 6 แล้ว แต่แม่ก็บอกอยู่เสมอว่า
"แม่ยังท่อง A-Z ไม่ได้เลย 555"

ความน่ารักของแม่ยังมีอีกเยอะ
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรถไฟฟ้าที่แม่ถามว่า
"ต้องเสียบปลั๊กหรือเปล่าลูก รถถึงจะวิ่ง
แล้วถ้ามีคนถอดปลั๊กรถก็หยุดน่ะสิ"
แต่แล้วแม่ก็ได้นั่งรถไฟฟ้าทั้งบนดินและใต้ดินไปแล้ว
คงหายสงสัยเรื่องปลั๊กไฟแล้วมั้งตอนนี้

แม่เคยถามว่า
"ฟิตเนสที่ลูกไปเป็นนี่ คือที่ที่ใส่กางเกงในตัวเดียวหรือเปล่า"
555 แม่ครับ ไม่ใช่ห้องสตีมนะค้าบบบ

แม่เคยรีบจะเข้าไปซื้อยกทรงในห้าง
แล้วบอกกับเราว่าคราวนี้ไม่ต้องซื้อให้แล้วนะ
เพราะทั้งวันซื้อให้แม่ตลอด แม่เห็นป้าย 30-70
นึกว่าเป็นราคาขาย แต่ที่ไหนได้เป็น ลดราคา 30-70%
ราคาตัวละตั้งหลายร้อยบาท สุดท้ายก็ไม่ได้ซื้อรีบเดินหนีไปขำไป

แม่ยังมีเรื่องให้ขำอีกเยอะ
เล่าสามวันแปดวันก็ไม่จบ
แม่เคยมีเรื่องเสียใจ...
แม่เคยมีเรื่องทุกข์ใจ...
และทุกปัญหาของแม่ เราเคยนั่งคุยกันด้วยน้ำตากันมาแล้ว
เรากับแม่ก้าวผ่านปัญหาหลายอย่าง
แต่เราเชื่อว่า ณ วันนี้ คงไม่มีปัญหาอะไรที่หนักหนาเท่ากับเรื่องที่ผ่านมาแล้ว

สำหรับเรา
จะทำความฝันของเราให้สำเร็จ
ถึงแม้ว่าวันนี้จะยังก้าวไปถึงจุดนั้นไม่ได้ก็ตาม
แต่เราเชื่อว่า...ยังมีแม่ที่คอยอยู่เคียงข้าง
คอยเป็นกำลังใจ คอยปลอบใจ และบอกให้เราเข้มแข็งพร้อมที่จะต่อสู้เสมอ

เดือนสิงหาคม
เดือนที่คิดถึงแม่ และคิดถึงมากขึ้นทุกวัน
แม่มักจะโทรหาตอนเย็น ๆ แล้วบอกว่าทำไมวันนี้ไม่เห็นโทรหา งานยุ่งเหรอลูก เป็นห่วงลูกนะ
ทุกครั้งที่เราไม่ได้โทรหาแม่มักจะพูดแบบนี้เสมอ

เดือนนี้อาจจะทำให้คิดถึงแม่มากเป็นพิเศษ
แต่สำหรับเรา
ยกให้ทุกวันเป็นวันแม่ อยากบอกรักแม่ทุกวัน
วันแม่ปีนี้
อย่าลืมบอกรักแม่นะครับ
---------------------------
ส่วนวันแม่ปีนี้ ไม่รู้ว่าจะมีเรื่องอะไรเกี่ยวกับแม่อีก
เดี๋ยวคิดออกแล้วจะมาเขียนนะครับ

สัปดาห์นี้ก็ไม่ต่างกับสัปดาห์ที่ผ่านมา
ทำงานแต่เช้าจนถึงเย็นย่ำค่ำมืดทุกวัน
เริ่มชินกับการเดินกลับบ้านโดยไม่ทันพระอาทิตย์ตกดิน

วัน ๆ ก็คิดถึงแต่เรื่องงาน งาน และงาน

วันเสาร์ไปเที่ยววัดมา 3 วัน
เหนื่อยจังเลย.....
ได้ทำบุญ ทำให้จิตใจสงบขึ้น
แต่ร่างกายต้องการพักผ่อนมากกว่าการเที่ยว
จึงไม่ค่อยจะรื่นเริงซักเท่าไหร่

วันอาทิตย์ข่าวภาคค่ำช่วงที่ 1 งด
เพราะมีถ่ายทอดสดฟุตบอล แต่ก็ต้องมาทำงานแต่เช้า
ง่วงนอนมากมายได้อีก ถ้าได้นอนซักงีบนึงน่าจะดี

...

สัปดาห์ที่ 37 - 38 ของการทำงานช่อง 7 สี

จันทร์ ที่ 12 - อาทิตย์ ที่ 18 กรกฎาคม 53
จันทร์ ที่ 19 - อาทิตย์ ที่ 25 กรกฎาคม 53

สองสัปดาห์แห่งความเหน็ดเหนื่อย เปนทีนก็เอาไม่อยู่

สองสัปดาห์ผ่านไป...
นั่งมองดูผลงานที่ทำมาตั้งแต่วันจันทร์
ทีมข่าวเกษตร พี่ติ่ง พี่หนิง พี่ท็อป น้องแอม แจน
น้องฝึกงาน เทียน ฟาง
รวมทั้งเรา.....
แต่ละคนต่างก็เป็นฟันเฟืองตัวเล็ก ๆ
ที่ช่วยกันขับเคลื่อนให้แต่ละวัน
แต่ละงานผ่านพ้นไปได้ด้วยดี

วันจันทร์ ที่ 12 หลังตัดต่อและส่งเทปรายการเสร็จ
จำได้ว่าไปนั่งกินข้าวร้านโจอี้กับพี่ติ่งและแอม
จนลืมดูตามทันเกษตรที่ออนแอร์เป็นวันแรก
เหนื่อยมาก และมองไปถึงวันข้างหน้า
ต้องเหนื่อยกว่านี้แน่ ๆ เลย

มีความไม่เข้าใจกันเกิดขึ้นหลายอย่าง
กับบางคน บางทีก็เข้าใจยาก
แต่พอผ่านไปสักพัก ก็จะเข้าใจได้เอง

โดยนิสัยส่วนใหญ่แล้ว
มนุษย์เรามักจดจำข้อผิดพลาดของคนอื่น
ได้ดีกว่าจดจำความสำเร็จ

มนุษย์เรามักจำอะไรแย่ ๆ ของคน ๆ นึง
ได้มากกว่าจะจำสิ่งดี ๆ ที่เค้าเป็นอยู่หรือทำอยู่

หรือบางทีก็มักจะไม่ชอบขี้หน้าโดยไม่มีสาเหตุ
ไม่มีที่มาที่ไป และไม่มีเหตุผล

อย่างหลังพอจะเข้าใจได้
เพราะบางทีเราก็เป็น

แต่บางที...เคยคิดเหมือนกันว่า
คนเรามักจะพูดถึงแต่ข้อด้อย หรือจุดบกพร่องของคนอื่น
โดยไม่มองย้อนดูตัวเอง
ว่าตัวเองดีมากนักแล้วเหรอ ถึงได้ว่าคนอื่นได้

แต่ถ้าเข้าใจความเป็นไปของมนุษย์ก็จะมองเห็นว่า
ความต้องการของแต่ละคนไม่เหมือนกัน

คนนึงบอกว่าเราไหว้สวยแล้ว
คนนึงบอกว่าเราไหว้แล้วดูนิ่ม ๆ
สรุปจะให้อยู่ตรงไหนดี ระหว่างไหว้สวยอยู่แล้ว
หรือไหว้ให้ไว แบบปะหลก ๆ ดูไม่ต้องนิ่ม

บรรทัดฐานคนเราต่างกันนะครับ เฮ้อ โลกมนุษย์

....................................

ตอนเช้าต้องรีบท่องบท แต่งหน้าทำผม
10 โมงรีบไปสตู 7 อัดตามทันเกษตรให้เสร็จ
กลับมานั่งคิดของวันต่อไปว่าจะเล่นกราฟฟิคอะไรดี
บ่ายไปคุยกับกราฟฟิค ต่อด้วยไปนั่งตัดรายการ
ที่อัดไว้ตอนเช้า ปาไปบ่ายแก่ ๆ
กลับมานั่งดูบทเพื่อนเกษตร ปรับให้เข้าใจเป็นภาษาของเราเอง
ตอนเย็นอัดรายการ เพื่อนเกษตรต่อ
กลับมา คุยกันว่าต้องเตรียม VTR อะไรบ้าง
นั่งเขียนบทของวันพรุ่งนี้ต่อให้เสร็จ
ล่วงเลยถึงเย็น ...
วนเวียนเป็นวัฎจักร

MSN แทบไม่ต้องเล่น
facebook แทบไม่ต้องอัพเดท
ข่าวแทบไม่ต้องอ่าน

สัปดาห์แรกแทบจะไม่ต้องคิดอะไร นอกจากตามทันเกษตร
ขอบคุณทีมงานโต๊ะเกษตร ที่ช่วยเหลือกันจริง ๆ

เหลียวมองไปดูเพื่อน ๆ
เกณฑ์ บี นั่งคิดประเด็นข่าวเที่ยง
จอย เกด ปุ้ม ปูน เตรียมตัว อ่านเด็ดข่าวเด่นตอนบ่าย
ไหนจะฝนฟ้าอากาศอีก ที่ต้องเตรียมความพร้อม
ทั้งข้อมูลที่ต้องจำให้ได้

แต่ละคนก็ไม่ต่างกัน...
เหนื่อย แต่ก็สุขใจนะครับ
การได้ทำงานในสิ่งที่ตัวเองรัก และอยากทำ
ปากก็บ่นว่าเหนื่อยเหลือเกิน แต่พอมองดูผลงานที่ออกมาแล้ว

ทำให้เรายิ้มได้ :)

วันอาทิตย์ ที่ 18
อ่านข่าวเด็ดแทนพี่หนุ่ม อนุวัต อีกหนึ่งวัน
ตอนบ่ายสองต้องอัดตามทันเกษตรอีก
เมื่อคืนนอนดึก
วันนี้อ่านข่าวแบบรั่ว ๆ สมองเบลอ ๆ
สองเบรกแรกอ่านไปเหน่อไป เสียงเนือย ๆ
ไม่ไหวแล้ว ต้องขึ้นไปงีบนอนได้สัก 15 นาที
ทำให้รู้สึกดีขึ้นบ้าง

ตอนเย็นอ่านข่าวค่ำ รั่วได้ใจดีจริง ๆ
อ่านเสร็จ นั่งอยู่บนโต๊ะข่าวเงียบ ๆ คนเดียว
นั่งทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

นั่งคิดว่า
เออ คนดูคงคิดในใจอีกแล้ว
ไอ้นี่มาอ่านข่าว เดี๋ยวมันก็อ่านผิดอีก
คอยดู ๆ

วันอาทิตย์ที่ 25 ก็อีก
รั่วได้เป็นธรรมชาติมาก

ถึงในใจจะบอกว่าเอาใหม่
แต่คนที่จะคอยซ้ำเติมก็มีอยู่เยอะ
เราไม่รู้หรอกว่า คนที่เค้ามาพูดน่ะ
จุดประสงค์คืออะไร
1.ให้กำลังใจ จากใจจริง
2.ให้กำลังใจ ปนไปด้วยความ...
เฮ้อไม่อยากคิด แต่ถึงจะคิดอะไรยังไงก็ช่าง
ถึงจะพูดอะไรยังไงก็ช่าง

ก็อยากจะบอกว่า ขอบคุณสำหรับความหวังดีที่มีให้นะครับ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่ดี ๆ

สิ่งเหล่านี้จะเป็นกำลังใจและแรงใจให้ผม
ถึงแม้จะรู้สึกเหมือนบั่นทอนกำลังใจก็ตาม

จะนำเอาสิ่งเหล่านี้ไปปรับปรุง
แล้ววันนึง คุณจะพูดไม่ได้อีกแล้วว่า
"ไอ้คนนี้มันรั่วตลอด"

คอยดู ๆ :D

....................................

สองสัปดาห์มานี้ ทำงานแทบจะทุกวัน
มีได้หยุดจริง ๆ ก็วันเสาร์ นอนตื่นสายที่สุดในโลก
ใครอย่าได้ชวนไปที่ไหนเชียวครับ
ได้หยุดวันนึงก็แทบจะเรียกได้ว่าสวรรค์
กิน นอน กิน นอน อยู่ห้อง
ชดเชยกับพลังงานสมองที่ใช้ไป

เปปทีน วิตามินซี แบรนด์ซุปไก่สกัด น้ำมันปลา
เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ในตอนนี้
ไม่รู้ว่ามันจะช่วยได้มากไหม
แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้กินอะไรเลย
....................................

วันก่อนน้ำท่วมหนักที่น่าน
บ้านเราน้ำไม่เคยท่วมถึงหรอก
สงสารก็แต่บ้านคนอื่นที่อยู่ต่ำลงไป

หน้าฝนทีไร น้ำท่วมทุกที
แต่คนก็ไม่เลิกตัดไม้
ไม่รู้จะรณรงค์กันยังไงแล้ว
ชาวบ้าน บางทีเค้าก็ไม่รู้จะทำอาชีพอะไร
ทำไร่ ทำสวน ก็ต้องถางป่า เพื่อปลูกพืช
ถ้าแก้ปัญหาตรงนี้ได้ ก็คงไม่เกิดเหตุการณ์น้ำท่วมอีก

หน้าฝน คิดถึงที่บ้านอีกแล้ว
ชีวิตวัยเด็ก อยู่กับไร่ กับสวน กับท้องนา

แป๊บเดียว ชีวิตของการเป็นผู้ประกาศ
ก็จะก้าวเข้าสู่เดือนที่ 10

ยังมีอะไร ๆ ให้ต้องทำ
ให้ต้องศึกษา
ให้ต้องพัฒนาศักยภาพ

และให้ต้องฝ่าฟันอีกเยอะ

ถ้าจะเหนื่อยบ้างก็ถือว่าเป็นกำไรของชีวิต
อย่าได้หวั่นไหวต่ออุปสรรครอบกาย

สู้เว้ย ๆ

สำหรับวันนี้ ผมต้นกล้า ชัยอนันต์ ลาไปก่อน สวัสดีครับ

อิอิ :)

สัปดาห์ที่ 36 ของการทำงานช่อง 7 สี

จันทร์ ที่ 5 - อาทิตย์ ที่ 11 กรกฎาคม 53
สัปดาห์ที่เริ่มรู้สึกว่า ความเหน็ดเหนื่อยจะอยู่คู่กายไปอีกนาน

หลังจากที่อ่านข่าวค่ำ 1 วันอาทิตย์ไปเมื่อวาน
และได้รับฟี้ดแบ็คกลับมา ส่วนใหญ่จะเป็นไปในทิศทางที่ดี
แต่ก็ไม่ลืมที่จะรับฟังส่วนอื่น เพื่อเอามาปรับปรุงด้วย

ยังไงวันอาทิตย์นี้ก็จะทำให้ดีที่สุด

ตามทันเกษตร ฉาก+กราฟฟิก ยังทำไม่เสร็จ
ต้องเลื่อนไปสัปดาห์หน้าแทน
อยากให้เริ่มเร็ว ๆ จังหว่า ยิ่งเริ่มช้ายิ่งค่าตัวยิ่งลด
5555+++ ที่แท้ก็งก

วันพุธไปม.เกษตร บางเขน
ไปทำสกู๊ปเรื่องขมิ้นผง จากสารสกัดขมิ้น
วิธีการดูเหมือนจะง่าย แต่พอจะทำออกมาเป็นบทสกู๊ป
ยุ่งยากพอสมควร มีสารอะไรต่อมิอะไรเต็มไปหมด
แต่ยังไม่ได้เอาออกอากาศ
เพราะทุกวันยุ่งอยู่กับบทเพื่อนเกษตร

ผลิตวันต่อวัน เลยทำให้รู้สึกว่า
ต่อไปนี้ ต้องโด๊ปเครื่องบำรุงสมองให้มากกว่าเดิม

วันอาทิตย์
อ่านข่าวเด็ดกลางวัน แทนพี่หนุ่ม อนุวัต
มี 4 เบรก อ่านเสร็จก็สลับกับไปซ้อมคิวตามทันเกษตร
วิ่งไปมาระหว่างตึก เหนื่อยใช้ได้เลย

ยิ่งเบรกสุดท้ายของข่าวเด็ด
เป็นมวย 7 สี แล้วปรากฎว่าชนะน็อค 3 คู่ติดกัน
ทำให้เวลามันร่นขึ้นมา
กำลังเตรียมตัวอ่านบทข่าวอยู่
พี่เค้ารีบเดินมาบอกให้วิ่งไปสแตนด์บาย
เพราะข่าวจะเข้าเร็ว มวยจบแล้ว
ต้องวิ่งลงบันได เข้าไปนั่งที่โต๊ะ
ยังไม่ทันหายเหนื่อย ก็เข้าข่าวทันที
เหนื่อยก็เหนื่อย หอบก็หอบ แต่ก็ต้องทำเสียงให้นิ่ง

วันนี้จึงคิดว่า ชีวิตชัยอนันต์ชอบมีเรื่องให้ตื่นเต้นเสมอ ๆ
แล้วถ้าอ่านไปหอบไป คนดูจะเข้าใจไหมหว่า 555++

ตอนเย็นอ่านข่าวภาคค่ำช่วงที่ 1
วันนี้ใส่เสื้อสเปน สีส้ม แต่ตัวใหญ่ไปนิด เลยทำให้เราดูตัวเล็ก ๆ
ข่าวอ่านมีน้อย เพราะวันนี้รอบชิงบอลโลก สเปน กับ ฮอลล์แลนด์
วันนี้เลยบอกไม่ได้ว่า ทำได้ดีกว่าสัปดาห์ที่แล้วไหม

สัปดาห์หน้าเริ่มต้น "ตามทันเกษตร" รูปแบบใหม่
มีอะไร ๆ ให้ต้องคิดและทำมากมาย
ก็ไม่รู้ว่าผลที่ออกมาจะเป็นยังไง แต่จะทำให้ดีที่สุด

สู้ว้อย ๆ

สัปดาห์ที่ 35 ของการทำงานช่อง 7 สี

จันทร์ ที่ 28 มิถุนายน - อาทิตย์ ที่ 4 กรกฎาคม 53
สัปดาห์ที่รู้สึกว่า ความยิ่งใหญ่ของโต๊ะข่าวค่ำ กลับมาอีกครั้ง

เหลือเวลากี่ไม่กี่วัน...
เริ่มรู้สึกเครียดขึ้นมาเรื่อย ๆ กับการอ่านข่าวค่ำ
ถึงจะทำตัวปกติ ยิ้มแย้มแจ่มใส
แต่ยิ่งใกล้ถึงวันอาทิตย์ เริ่มกดดันขึ้นมาอีกแล้ว

จะเครียดทำไมว้า ... แต่สุดท้ายก็นั่งเครียดอยู่คนเดียว
555++

กลับถึงห้องเอาบทข่าวติดมือไปซ้อมทุกวัน
คนข้างห้องหรือคนเดินผ่านเค้าจะว่าเราบ้าไหมหว่า
ไปยืนตรงหน้ากระจก แล้วก็ซ้อมโปรยหัวข่าว
ขอบคุณบทข่าวที่พี่ฝ่า เอามาให้บ่อย ๆ นะครับ

ถึงจะเก่งแค่ไหน ยังไงก็ต้องฝึกฝนบ่อย ๆ เนาะ

วันจันทร์ - อังคาร
ไปซ้อมอ่านข่าวกับพี่หนุ่ม ตามปกติ
มีคอมเม้นท์หลายเรื่อง แต่พี่เค้าก็บอกว่ามีพัฒนาการดีขึ้น
แต่ติดตรงที่การใช้ภาษาข่าว อาจจะต้องไม่ให้ดูเป็นทางการ
ต้องให้ดูเป็นการเล่าข่าวให้กับผู้ชมฟัง มากกว่านี้
ขอบคุณพี่หนุ่มครับ จะทำให้ดีกว่านี้

ตอนเช้าเขียนบทรายการ "เพื่อนเกษตร"
กว่าจะเสร็จก็เกือบบ่าย พยายามปรับบทให้เข้าใจง่ายขึ้น
และเพิ่มเติมให้ดูเป็นธรรมชาติมากกว่าเดิม
ผลตอบรับสำหรับเพื่อนเกษตรตอนนี้ก็ถือว่าโอเค
ตอนจะจบรายการเราเลยเสนอว่า น่าจะเกริ่นไว้ว่า
พรุ่งนี้จะมีเรื่องอะไรมาฝาก น่าจะชวนให้ติดตามกว่าเดิม
แม่ที่น่านบอกว่า ช่วงนี้เพื่อนเกษตรดูมีสาระขึ้นเยอะนะ
อิอิอิ ไม่อยากจะคุยว่า ลูกแม่เขียนบทเอง 55++

วันพฤหัสเข้าประชุมเรื่องข่าวภาคค่ำช่วงที่ 1
ของวันเสาร์รูปแบบใหม่ ที่กำลังจะเปลี่ยนไป
มีบก.ของแต่ละโต๊ะ เข้าประชุมด้วย
ได้ฟังรูปแบบของข่าวว่าจะมีการนำเสนออย่างไร
ทำให้เริ่มรู้สึกใจชื้นขึ้นมาบ้าง
ข่าวจะเน้นการพูดคุยมากขึ้น
และประเด็นข่าวเราก็รู้ล่วงหน้า ทำให้สามารถไปหาข้อมูลมาได้ก่อน

สิ่งที่พี่ ๆ จะเน้นมากที่สุดก็คือการติดตามข่าวสาร
และย้ำว่าทุกข่าว
วันวันนึง มีข่าวเกิดขึ้นมากมายไม่รู้กี่ข่าว
ทั้งข่าวเก่าที่ต้องติดตามความคืบหน้าต่อ
และข่าวใหม่ที่ต้องอัพเดท
ชีวิตคนข่าวนี่ บางที...สนใจข่าวมากกว่าสนใจตัวเองอีก
อันนี้ไม่รู้จริงไหม เราคิดไปเอง
แต่ถ้าข่าวไหนที่มีคนเดินมาถาม แล้วเราไม่รู้นี่ หงุดหงิดใจชะมัด

วันศุกร์อ่านเที่ยงแทนน้องบี เนื่องจากมีงานข้างนอกต้องไปทำกัน
อ่านเที่ยงวันนี้ผ่านไปได้ด้วยดี อ่านคู่กับปุ้ม เปรมสุดา
ข่าวมีน้อย เลยไม่ต้องใช้พลังในการอ่านมากนัก

ตอนเย็นประชุมกับทีมบก.ทุกโต๊ะ
ถึงประเด็นที่จะเอามาเล่นในข่าวค่ำวันเสาร์-อาทิตย์
วันนี้ประชุมตั้งแต่ 5 โมงครึ่ง เสร็จที่ทุ่มนึง
วันอาทิตย์ของเราได้ประเด็นเรื่องไข่ไก่ราคาแพง
เรื่องนี้สบายมาก รู้ที่มาที่ไป ของกฤษดาเป็นเรื่องปัญหาน้ำท่วมในกทม.
ก็น่าจะสบายไปใหญ่ ไม่มีอะไรซับซ้อน
สิ่งที่ยากสำหรับเราน่าจะเป็นเรื่องการเมือง รองลงมาคือเศรษฐกิจ
แต่ถ้าเป็นเรื่องชาวบ้าน ๆ ละก็ถนัดนัก 55++

เริ่มใกล้วันอาทิตย์ทุกที เริ่มเครียด+กดดันแฮะ
แต่ก็ยังกินข้าวกินปลาได้อร่อย พุงป่องทุกวันเหมือนเดิม
ยกเวท วิดพื้นเกือบทุกวัน เผื่อจะช่วยให้ดูดีขึ้นบ้าง
อิอิ

คืนวันศุกร์อ่านข่าวเด็ดแทนจอย
มีเบรกเดียวตอนเที่ยงคืนกว่า แถมมีแค่ 3 ข่าวด้วย
คืนนี้เลยอ่านแบบชิล ๆ
เตรียมโปรยหัวไว้อย่างดี แต่พอจะอ่านจริงเวลาไม่มี
พี่เค้าบอกให้พูดแบบกระชับ ๆ เลยไม่ได้พูดเยิ่นเย้ออะไร
อ่านข่าวเสร็จนอนต่อที่ช่องจนถึงเช้า สบายดี
ไม่ต้องกลับไปนอนที่ห้องตอนดึก ๆ ดื่น ๆ
ไม่ต้องไปเปลืองแอร์ที่ห้อง
โชคดีว่าไม่มีคนไปนอนในห้องนอนผู้ประกาศอีกแล้ว
เพราะเราเอารีโมทแอร์มาเก็บไว้กับตัว
55555+++ แอบดูเลว แต่ก็ต้องทำ
เพราะกลับบ้านดึก ๆ ลำบาก

คนเราเพื่อตัวเอง ต้องทำความไม่ค่อยดี(ความชั่ว)บ้างในบางที อิอิ

วันเสาร์
รู้สึกเวลาผ่านไปเร็วดีจริง ๆ
เย็นวันเสาร์อยู่นอกบ้าน ไม่ได้ดูกฤษดาอ่าน
ขนาดไม่ได้อ่านเอง ยังรู้สึกได้ถึงบรรยากาศข่าวค่ำ
บรรยากาศนั้นกลับมาอีกแล้ว
ตอนอ่านข่าวค่ำ 1 ครั้งแรก
เสียงนั้นมาแล้ว " เที่ยงตรง แม่นยำ กระชับ ฉับไว "
"ต่อไปนี้ขอเชิญพบกับ...... "
หัวใจเต้นรัวเป็นเสียงตีกลอง ถ้ามันหลุดออกมาจากอกได้
คงหลุดออกมากองอยู่บนโต๊ะ แล้วก็เต้นตุบ ๆๆๆๆ ให้เห็น

วันอาทิตย์ วันอ่านจริง
ตื่นแต่เช้า ว่าจะซักผ้าแต่ฝนก็ตก
ออกบ้านตอนบ่ายโมง เข้ามาที่ช่อง 7
ไปเปิดดูเทปเก่าที่กฤษดาอ่านไว้เมื่อวาน
ศึกษาดูว่าเค้ามีการเชื่อมแต่ละช่วงอย่างไรบ้าง
อืมมม เราทำได้น่า

ตอนบ่าย 4 โมง แต่งหน้าทำผม
วันนี้ต้องใส่ชุดกีฬาอ่าน เสื้อข้างในเป็นเยอรมัน
ใจเต้นตึก ๆ 555+++

17.28 รายการกระจ่างศาสตร์จบแล้ว
เป็นธรรมะต่อ แล้วก็มีอะไรอีกไม่รู้นิดหน่อย
ได้ซ้อมคิวกับศรีสุภางค์ก่อนเข้าข่าว
ทำให้อุ่นใจมากขึ้น

17.30 น.
โปรยหัวข่าวเป็นเสียงเราคนแรก และเป็นเสียงที่อ่านสดตอนนั้นด้วย
ณ ตอนนั้น ไม่มีคำว่าตื่นเต้นแล้วหล่ะครับ
หรือถึงจะตื่นเต้นก็ต้องทำเป็นไม่ตื่นเต้น

สิ่งที่คิดได้ตอนนั้นก็คือ สติ และสมาธิ

เสียงหัวใจที่เต้นรัวเป็นเสียงตีกลอง หายไป...
วิญญาณผู้ประกาศเข้าสิงปุ๊ป ปากก็พูดหัวข่าวปั๊ป
และบอกกับตัวเองว่า ทำให้ดีทีสุด ๆๆๆ

อ่านข่าวเสร็จเย็นนี้ไปถามคอมเม้นท์
จากโปรดิวเซอร์ และพี่ ๆ บก.โต๊ะข่าวแต่ละโต๊ะ

:)

สัปดาห์หน้าจะทำให้ดีกว่านี้อีกครับ

สิ่งที่คิดว่ากดดันมาหลายวัน
เครียดมาก็หลายชั่วโมง
วันนี้รู้สึกดีมาก ๆ

อย่างน้อยเราก็ทำได้
ถึงจะยังไม่ดีที่สุด แต่เราก็เชื่อว่า เราทำให้มันดีกว่านี้ได้อีก

ความยิ่งใหญ่ของข่าวภาคค่ำช่วงที่ 1
ยิ่งใหญ่มากมายในความรู้สึก
แต่รู้สึกเหมือน เรานิ่ง และนิ่งกว่าทุกครั้ง
ถึงจะมีสะดุด ๆ บ้าง แต่ก็รู้สึกว่า สามารถผ่านพ้นไปได้

ขอบคุณโอกาสที่ได้รับครับ.... :)

มีคนบอกว่า...
ความผิดพลาดในชีวิต ไม่ใช่เรื่องใหญ่
แต่เรื่องใหญ่กว่านั้น..
คือการไม่ยอมรับความผิดพลาดนั้น
และปล่อยให้มันผ่านไป โดยไม่ยอมแก้ไขอะไร

คะแนนความสามารถตัวเองในวันนี้ = 6.5 คะแนน
คะแนนความตั้งใจในวันนี้ = 10.0 คะแนน

วันอาทิตย์หน้าเจอกันใหม่ ในข่าวภาคค่ำช่วงที่ 1 ครับ :)